Orkiestra czyli test obywatelski
Dziś znowu cała Polska zaroiła się od wolontariuszy z puszkami. Będzie sporo muzyki, będą licytacje, będzie światełko do nieba i cała masa wzruszeń.
Być może padnie kolejny rekord w ofiarności i bezinteresownej pomocy jednym dla drugich. Dla dobra wspólnego, dla naszych dzieci. Ale tego samego dnia, będzie też niestety ogromna fala hejtu, jadu, będzie blokada w TVP, będzie atak na złodzieja Jurka i aż boję się myśleć co jeszcze. Nie ukrywam, że z coraz większym przerażeniem i rosnącą obawą obserwuję, jak zmienia się dialog w Polsce. Dialog, który jest wpisany w każdą demokrację, bo spór jest motorem rozwoju społeczeństw. Nie ma rozwoju bez konkurencji, bo wtedy jest stagnacja i powolna destrukcja. A dziś w Polsce, każda próba wyrażenia własnej opinii, odmiennego poglądu czy optyki na jakiś problem, urasta do miana ATAKU. Zaraz pojawia się naklejka : "Lewak" albo "Katol". Spór i dialog, przepoczwarza się natychmiast w prawdziwą wojnę światopoglądową i kończy się wylewaniem pomyj na rozmówcę, często do trzeciego pokolenia. Spójrzmy nieco wstecz, do czego to prowadzi. Kiedyś Chiny otoczono murem, aby nikt im nie zagroził, a po pewnym czasie, ów mur odgrodził je od postępu i spowodował upadek tamtej cywilizacji. W XX wieku mury podzieliły Niemcy czy Koreę. Zawsze przegrywali na tym budowniczowie tych murów. Z naszego podwórka - jeden z toruńskich radnych, Krzysztof Makowski- powtarza zawsze "Tam gdzie wszyscy są jednomyślni, ktoś musi być bezmyślny". Nie dajmy się więc wmanewrować w kolejną wojenkę polsko-polską. Idźmy za głosem serca. Miejmy własne poglądy. Każda pomoc jest potrzebna i każda jest Dobrem. Ta z Caritas, ta z Szlachetnej Paczki i ta Orkiestrowa też. Dobro zawsze jest dobrem. Dlatego każdy kolejny finał Orkiestry to swoisty miernik naszej społecznej postawy. Czy jesteśmy już społeczeństwem obywatelskim, wspólnotą, czy tylko pokrzykującymi na siebie pieniaczami. Pamiętajmy : "Cokolwiek uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili"