Wernisaż

Tematy prac Emilii Fujigaki to głównie pejzaże, kwiaty, bambusy i postacie. Jej stosunek do tworzenia naznaczony jest japońskim podejściem do sztuki. Samą siebie uważa bardziej za rzemieślnika niż artystę. Samokształcenie uważa za proces, który nadal trwa, w którym pokonuje kolejne stopnie. Do swoich prac wybiera odpowiedni rodzaj papieru „washi”, gdyż zależy jej na różnych efektach, na które wpływ ma gatunek papieru, na jakim maluje. Wachlarz uzyskiwanych w ten sposób efektów jest ogromny – od plamy rozmytej do suchej, od kosmatej, szorstkiej linii do gładkości jedwabiu lub linii o grubości włosa. Sam papier narzuca niejako sposób prowadzenia pędzla. Ciągle stara się zgłębić wszystkie tajniki techniki tuszowej.
Droga w obraz z sosną i bambusem. Malarstwo Emilii Fujigaki

Tomasz Gudzowaty, debiutował w połowie lat 90tych, ale jego nazwisko trafiło na czołówki gazet w 1999 roku dzięki pierwszej nagrodzie w kategorii „Przyroda” na World Press Photo.

W największej, najbardziej przestronnej przestrzeni CSW już zawisły imponujących rozmiarów napisy, które przez ostatnie dziesięć lat wędrowały po całym świecie. Każdy z nich został ocalony przed zezłomowaniem i zyskał zupełnie nowe życie jako dzieło sztuki. Sam artysta mówi o projekcie „Inscription”: „Nie wiedziałem, że to tak trudna rzecz. To projekt, który uczy mnie, że niemożliwe staje się rzeczywistością. (…) Przecież mam lęk wysokości, a wchodzę na budynki i ścinam konstrukcje piłą kątową. Mieszanka łez i szczęścia. Sztuka, która bez pomocy przyjaciół, nie mogłaby być zrealizowana”.

Galeria zaprasza na wernisaż czterech nowych wystaw. Marcin Zawicki „Zarodki” to prezentacja prac jednego z najciekawszych malarzy młodego pokolenia, laureata wielu prestiżowych nagród i wyróżnień w konkursach.

Na tegoroczny konkurs „Moja Przygoda w muzeum” wpłynęło ponad 1800 prac z 90 ośrodków polskich i zagranicznych: z Łotwy, Chin, Estonii, Ukrainy, Słowenii, Białorusi, Turcji i Polski.